Η Ψωρίαση είναι μια συνηθισμένη δερματολογική πάθηση που συναντάται σε ολες σχεδόν τις ηλικίες.
Πρόκειται για μια χρόνια, φλεγμονώδη νόσο του δέρματος, που χαρακτηρίζεται από υπερ πολλαπλασιασμό των κυττάρων της κεράτινης στοιβάδας της επιδερμίδας (κερατινοκύτταρα).
Αυτό οδηγεί στην δημιουργία πλακών (λέπια), ερυθρότητα
Στις προσβεβλημένες περιοχές, το δέρμα γίνεται παχύ και ανάγλυφο (ψωριασικές πλάκες) και με ερυθρότητα. Συνοδό, αλλα όχι απαραίτητο σύμπτωμα είναι ο κνησμός.
Υπάρχουν διάφορα έιδη ψωρίασης όπως ψωρίαση κατά πλάκας, σταγονοειδής, φλυκταινώδης, ψωρίαση ονύχων.
Η συμβατική μέθοδος αντιμετώπισης περιλαμβάνει κορτιζόνη σε αλοιφές ή/και χάπια, μεθοτρεξάτη ή ακόμη και ενέσεις με ανοσοκατασταλτικούς παράγοντες.
Συχνά οι συμβατικές θεραπείες καλύπτουν το πρόβλημα προσωρινά, μέχρι αυτό να ξαναεμφανιστεί μετά απο κάποιο διάστημα. Αλλά ακόμα και στην περίπτωση που οι βλάβες εξαφανιστούν τελείως, αυτό είναι ανησυχητικό καθώς γίνεται εις βάρος της εσωτερικής ισορροπίας.
Μην ξεχνάμε οτι ο οργανισμός αντιδρά στα ερεθίσματα με ευφυή τρόπο.
Ενα ερέθισμα οπως πχ. το εργασιακό στρες μπορεί να είναι τέτοιο που να ωθήσει τον οργανισμό να εκφράσει κάποια παθολογία. Το δέρμα είναι το πιο περιφεριακό μας όργανο και η εκδήλωση της ανισορροπίας σε αυτό το επίπεδο διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία των εσωτερικών συστημάτων. Άρα εαν εξαναγκάσουμε τον οργανισμό να αποσύρει το σύμπτωμα απο την εξωτερική στοιβάδα, τον ωθούμε να εκφράσει την ανισορροπία του σε βαθύτερο επίπεδο διακινδυνεύοντας την εσωτερική αρμονία. Στην ουσία γίνεται μετατόπιση παθολογίας. Το ποιά παθολογία θα εκδηλωθεί, εχει να κανει και με την γεννετική προδιάθεση του καθε οργανισμού.
Πολύ συχνά βλέπουμε ασθενείς π.χ. με άσθμα, κολίτιδα, ακόμα και επιδείνωση της ψυχικής τους κατάστασης, μετά απο καταπίεση δερματικών εκδηλώσεων. Η δερματική νόσος ήταν γιαυτούς η πιο ασφαλής διέξοδος για τον οργανισμό τους και η καταπίεση της, ενεργοποίησε την βαθύτερη προδιάθεση για συγκεκριμένες νόσους.
Η Ομοιοπαθητική τονώνοντας πάντα το ανοσοποιητικό, καταπολεμά την αιτία εμφάνισης της ψωρίασης.
Ο χρόνος θεραπείας εξαρτάται απο τη χρονιότητα της νόσου, απο την έκταση της δερματικής βλάβης και απο την καταπίεση που αυτή έχει υποστεί απο τη χρήση χημικών ουσιών.
Αναμένουμε σταδιακή αποκατάσταση του δέρματος και όχι εξαφάνιση των βλαβών σε λίγες μέρες. Όπως χρειάστηκε χρόνος για να εκφραστεί η νόσος, έτσι χρειάζεται χρόνος για την ενεργοποίηση του αυτοθεραπευτικού μηχανισμού και την ίαση.
Συχνά παρατηρούμε μικρής διάρκειας έξαρση των δερματικών (λίγων ημερών) ως μέρος της θεραπευτικής διαδικασίας. Ο οργανισμός στο πλαίσιο της θεραπευτικής του διέγερσης επιτείνει τα συμπτώματα (ειδικά αυτά που έχουν υποστεί καταπίεση) για μικρό χρονικό διάστημα και μετά ακολουθεί η ίαση.
