Οι χρόνιες κεφαλαλγίες (πονοκέφαλοι, ημικρανίες) συναντώνται συχνά σε παιδιά και ενήλικες.
Παρατηρούμε ένα πολύ μεγάλο εύρος συμπτωμάτων στους πονοκεφάλους, με μεγάλη ποικιλία στο σημείο του πόνου, στους παράγοντες που τον επιδεινώνουν ή ανακουφίζουν, στην περιοδικότητα, στα συνοδά συμπτώματα (ναυτία, εμετός, φωτοφοβία, ατονία κ.α.).
Πολλοί παράγοντες ενοχοποιούνται για την εμφάνιση πονοκεφάλων με πιο συνηθισμένο το στρες και γενικότερα την ψυχική επιβάρυνση. Επίσης το αυχενικό σύνδρομο, η διανοητική κόπωση και η παρατεταμένη χρήση υπολογιστών είναι άλλες συχνές αιτίες. Οι κεφαλαλγίες μπορεί να είναι απόρροια άλλων παθολογικών καταστάσεων όπως είναι π.χ. οι ορμονικές διαταραχές, η αυξημένη πίεση κ.α.
Κατά την λήψη του ομοιοπαθητικού ιστορικού, ερευνώνται εδελεχώς τα χαρακτηριστικά του πόνου π.χ. υπο ποίες συνθήκες επιτείνεται ή βελτιώνεται ο πόνος, η πλευρικότητα, η περιοδικότητα, η αντίδραση στις θερμοκρασίες κ.α.
Ομως πέρα απο τη φύση του πόνου, ερευνούμε την αιτιολογία, την σύνδεση που μπορεί να έχει ο πονοκέφαλος με άλλες παθολογίες (π.χ. ορμονικές διαταραχές, αυχενικό κτλ), γεγονότα και συνθήκες στη ζωή του ασθενούς (στρες, κόπωση, κατάθλιψη, θυμός), συνήθειες κ.α., έτσι ώστε να καταλήξουμε στην ενδεδειγμένη εξατομικευμένη θεραπεία.
Το ομοιοπαθητικό φάρμακο διεγείρει το ανοσοποιητικό και το φέρνει σε ισορροπία με αποτέλεσμα ο οργανισμός να είναι ανθεκτικός στους παράγοντες που ενεργοποιούν την κεφαλαλγία.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα απο την έναρξη της θεραπείας, ο ασθενής παρατηρεί μείωση της συχνότητας αλλά και της έντασης των επεισοδίων και σταδιακά την εξάλειψη τους.
