• H Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι μια εναλλακτική θεραπευτική μέθοδος κατάλληλη για χρόνια αλλά και για οξέα νοσήματα, που είναι φιλική προς τον οργανισμό καθώς δεν έχει παρενέργειες.
• Είναι μια Ιατρική μέθοδος που αντιμετωπίζει τον ασθενή ολιστικά, ως μια αδιαίρετη ενότητα αλληλοεπηρεαζόμενων ψυχικών, διανοητικών και σωματικών λειτουργιών.
• Με την  Ομοιοπαθητική Ιατρική βελτιώνεται συνολικά ο πάσχων οργανισμός και όχι μόνο το σύμπτωμα που οδήγησε τον ασθενή στον γιατρό.
• Κατά την Ομοιοπαθητική Ιατρική, τα συμπτώματα είναι η εκδήλωση μιας βαθύτερης διαταραχής του ανοσοποιητικού και όχι αυτόνομες παθολογίες.
• Στην περίπτωση που κάποιος ασθενής έχει διάφορες ενοχλήσεις, αντί να πάρει φάρμακο για την κάθε μια ξεχωριστά, θα του χορηγηθεί ένα μόνο φάρμακο που θα κινητοποιήσει το ανοσοποιητικό σε βάθος και έτσι θα δει γενική βελτίωση της υγείας του. Π.χ. ο ασθενής που προσέρχεται στο  ιατρείο με ημικρανίες, δυσκοιλιότητα και αϋπνίες, θα πάρει ένα μόνο φάρμακο και όχι τρία.
• Μέσω του ομοιοπαθητικού φαρμάκου το ανοσοποιητικό σύστημα του ασθενούς διεγείρεται, ενεργοποιώντας την αυτοθεραπευτική διαδικασία. Ο οργανισμός στην ουσία αυτο-θεραπεύεται και αυτός είναι ο λόγος που δεν παρατηρούνται παρενέργειες κατά τη θεραπεία.
• Οι παρενέργειες παρατηρούνται όταν ένα ισχυρό χημικό σκεύασμα καταστέλλει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Πχ. σε μια λοίμωξη του αναπνευστικού, ο βήχας είναι ένα καίριο μέσον του οργανισμού για να απομακρύνει τα εκκρίματα. Ένα επιφανειακό αντιβηχικό φάρμακο θα οδηγήσει στην επιδείνωση της κατάστασης.
• Αντιθέτως, το ομοιοπαθητικό φάρμακο δε λειτουργεί κατασταλτικά, αλλά υποστηρικτικά προς τον οργανισμό. Του παρέχει την κατάλληλη ώθηση ώστε ο ίδιος (και όχι μια χημική ουσία) να αντιμετωπίσει τη διαταραχή του, επιλέγοντας τη βέλτιστη θεραπευτική οδό για την οικονομία του συστήματος.